Nieuws

Het nieuws is een format om een ​​evenement op journalistieke wijze bekend te maken. Het is het ruwe materiaal van de journalistiek, normaal gesproken erkend als een aantal sociaal relevante gegevens of gebeurtenissen die publicatie in een sociaal communicatiemedium verdienen. Politieke, sociale, economische, culturele, natuurlijke en andere feiten kunnen nieuws zijn als ze individuen of groepen raken die belangrijk zijn voor een bepaald mediakanaal.

Nieuws kan worden gedefinieerd als een sociaal geconstrueerd product, omdat het het resultaat is van de sociale posities van individuen en groepen die betrokken zijn bij journalistieke productie, en juist door de bronnen die, volgens Stuart Hall, fungeren als primaire definieerders van gebeurtenissen. Het nieuws is een condensatie van deze determinanten in een essentieel sociaal-cultureel product in de constructie van processen, inhoud en sociale relaties.

Over het algemeen heeft het nieuws een negatieve connotatie, juist omdat het uitzonderlijk, abnormaal of van grote sociale impact is, zoals ongelukken, tragedies, oorlogen en staatsgrepen. Nieuws heeft alleen journalistieke waarde als het net is gebeurd of als het nog niet eerder door een voertuig is gemeld. De “kunst” van de journalistiek is om de onderwerpen te kiezen die het publiek aanspreken en deze op een aantrekkelijke manier te presenteren. Niet alle journalistieke teksten zijn nieuws, maar al het nieuws is potentieel onderwerp van journalistiek onderzoek. Wanneer news wordt verstuurd vanuit oorlogsgebieden, dan wordt vaak gebruik gemaakt van hotmail, gmail of andere snelle mailservers of wordt het opgeslagen in de cloud (denk aan Dropbox gratis, Amazon Drive, Google Drive of Microsoft OneDrive), zodat iedere medewerker er makkelijk, snel en veilig bij kan komen. Het is daarbij van belang om de mail sneller binnen te halen.

Vier belangrijke factoren die de kwaliteit van nieuws beïnvloeden:

• Nieuwigheid: het nieuws moet leven bevatten en het leven moet nieuwe informatie bevatten en niet het al bekende herhalen.
• Nabijheid: hoe dichter bij de lezer de plaats van de gebeurtenis, hoe meer belangstelling het nieuws wekt, omdat het directer in het leven van de lezer wordt betrokken.
• Grootte: zowel wat heel groot is als wat heel klein is, trekt de aandacht van het publiek.
• Relevantie: Nieuws moet belangrijk zijn, of op zijn minst zinvol. Banale, alledaagse gebeurtenissen interesseren het publiek over het algemeen niet.

Nieuws bereikt de pers via verslaggevers, correspondenten en persbureaus. Af en toe komen vrienden en kennissen van journalisten met reportages, verhaalsuggesties, tips en hints, soms anoniem, via de website, telefoon of via e-mail, twitter, facebook en andere social media kanalen.

In de Verenigde Staten is de figuur van de nieuwshavik gebruikelijk, een soort informant-verzamelaar die wordt ingehuurd door de krant, die op zoek is naar onderwerpen die mogelijk nieuws kunnen genereren.

Film en nieuws

Film, tape of video is een afgewerkt audiovisueel product, met een bepaalde duur, dat in de bioscoop, op televisie of in een ander voertuig wordt vertoond. Een film wordt gevormd door een eindige reeks stilstaande beelden, vastgelegd op een fysieke drager en die, geprojecteerd met een snelheid die groter is dan het oplossend vermogen van het menselijk gezichtsvermogen, de toeschouwer het gevoel van beweging geven.

Filmgenres

Een film kan tegelijkertijd in verschillende soorten genres worden ingedeeld, waarbij één van deze genres altijd het meest opvalt tijdens de film.

Met de creatie van steeds meer films door de jaren heen, probeert dit medium door de jaren heen originele en vernieuwende onderwerpen te benaderen met de bedoeling om nog meer mensen naar de films te lokken.

Daarom kunnen de verschillende soorten genres die tot nu toe al bestaan, niet worden beschouwd als een definitieve lijst van alle genres die ooit zijn gemaakt.

Belangrijkste genres:

• Action presenteert goede en slechte personages die fysiek geweld gebruiken om hun conflicten op te lossen, een genre dat meestal wordt gemengd met anderen en bekend staat om het toevoegen van verschillende superheldenfilms die tegenwoordig zeer succesvol zijn.
• Avontuur is een genre dat een heroïsche wereld presenteert waarin de hoofdrolspeler door verschillende obstakels gaat om zijn doel te bereiken.
• Animatie meestal gedaan door computergraphics. Het productieproces is veel langzamer dan de andere films, normaal gesproken duurt het 7 uur om slechts één tekening te maken, maar met de vooruitgang van de technologie wordt geschat dat deze tijd in de loop van de jaren zal afnemen.
• Chanchada is een film met een naïeve humor en is meestal gericht op een specifieke bevolkingsgroep, bijvoorbeeld alleen voor een bepaald land.
• Drama is bedoeld om spanning bij het publiek te veroorzaken, aangezien tragedies een vorm van drama zijn, naast de romantische drama’s die een van de meest gewilde bij het publiek zijn.
• Romance presenteert een plot tussen twee protagonisten die liefdevol verwant zijn, meestal met een “happy end”, maar altijd met uitzonderingen zoals “Romeo en Julia”.
• Comedy wil het publiek aan het lachen maken, zowel visueel als door je woorden.
• Fantasieplot waarin magie, bovennatuurlijke of buitengewone aspecten worden gebruikt.
• Horror of Horror heeft als doel het publiek angst aan te jagen en ook angst aan te jagen, omdat het direct gekoppeld is aan de spanning die in sommige scènes van de film spanning veroorzaakt.
• Science fiction presenteert onderwerpen die verband houden met de toekomst, zoals geavanceerde technologie, ruimtereizen naar andere sterrenstelsels of naar andere planeten, naast andere fictieve onderwerpen.
• Musical kan elk type plot presenteren, maar heeft altijd verschillende liedjes en choreografieën gedurende de film.
• Westerns zijn een klassiek Amerikaans genre dat bekend staat als ‘cowboyfilms’, hoewel andere landen dit ook in deze categorie hebben gedaan.
• Documentaire gericht op het verkennen van de werkelijkheid, over verschillende onderwerpen, zoals natuur, dieren, biografieën, culturen, enz.

Productie van een film

Het maken van een film is iets blijvends en kan in fasen gebeuren.

Sommige producties hebben veel zichtbaarheid, omvatten veel kosten (de duurste geproduceerde film kostte ongeveer 700 miljoen dollar) en worden gevormd door de grote bedrijven van Hollywood, terwijl andere kleinere zijn, met de kleinste deelname van mensen in elk team .

De productie van een film kan worden onderverdeeld in drie fasen: preproductie, productie en postproductie.

De pre-productie

Podium gekenmerkt door filmplanning.

Hier ontwikkelen de scenarioschrijver en het deskundige scriptteam het verhaal van de film tot zijn filmische vorm. Het script verdeelt de verhaalmomenten in afzonderlijke scènes die kunnen worden opgenomen en bevat de lijnen van de personages.

Na het script zijn er nog andere processen die moeten worden uitgevoerd, zoals de technische analyse of het beeldplan, die bepalen hoe het script in de film wordt geïntroduceerd en hoe de scènes worden opgenomen, naast het introduceren van elk professional naar hun specialisatie.

Met de gevormde teams wordt rekening gehouden met andere middelen, zoals de kostuums (kleding en accessoires die door de personages worden gebruikt), de camera’s, de scenario’s (plaatsen waar de filmscènes zullen worden opgenomen), onder andere.

Met het script en de voorbereidingen voor de film klaar, wordt de cast gevormd en worden de dagen bepaald.

De productie

Op het moment van opname wordt alles wat in de pre-productie is voorbereid, in productie gebracht.

Hier wordt het werk van de regisseur geïntroduceerd, die de filmset coördineert en alles op orde brengt, de acteurs begeleidt bij het handelen en bepaalt hoe elke scène wordt opgenomen.

De postproductie

Afwerkingsfase van de film. Met de opgenomen scènes neemt het team dat verantwoordelijk is voor de montage het van daaruit over, dat met behulp van technieken en technologieën de film monteert en finaliseert.

Hier vinden onder andere speciale effecten, nasynchronisatie en soundtrack plaats.

Technisch team

Bij de productie van een film werken verschillende professionals op verschillende gebieden en dragen ze allemaal bij aan de voltooiing ervan. Enkele specialisaties waarmee rekening kan worden gehouden zijn:

• Directeur: coördineert het gehele team;
• Scenarist: maakt het scenario;
• Producent: past het script aan voor de filmversie;
• Executive Producer: beheert het financiële gedeelte en controleert de kosten van de film;
• Cast: acteurs die de personages vertegenwoordigen;
• Director of photography: zorgt voor de belichting van de scènes en kiest welke camera’s en lenzen worden gebruikt;
• Art director: bepaalt hoe de decors en kostuums zullen zijn;
• Geluidstechnicus: kiest de microfoons en coördineert het werk van de microfoons;
• Editor: Bewerkt of bewerkt de film.

Film en bioscoop

De films zijn vernoemd naar het basismateriaal dat wordt gebruikt als drager voor het afdrukken van afbeeldingen, de cinematografische film of cinematografische film. Volgens Aumont en Marie: “Van het Engelse woord film, wat film betekent, is het Franse woord film gemaakt, dat vanuit de oorsprong van cinema het cinematografische spektakel aanduidt dat op deze film is vastgelegd.”

Aanvankelijk stil of afhankelijk van extern geluid bij elke nieuwe sessie, begonnen de films gesynchroniseerd geluid te vertonen vanaf het einde van de jaren 1920. In dezelfde periode werd de projectiesnelheid van de beelden gestandaardiseerd op 24 frames per seconde.

Film en video

Met de opkomst van televisie en met name videobanden, die vanaf de jaren vijftig een nieuwe fysieke drager werden voor beelden met motion printing, werd het woord film specifiek bedoeld om audiovisuele producten op film aan te duiden (fotografische drager), in tegenstelling tot videofonogrammen, of simpelweg video’s, geproduceerd in elektronische ondersteuning.

Maar door latere technologische ontwikkelingen werd deze verdeling geleidelijk aan gerelativeerd. Nog in de jaren vijftig verschenen de eerste telecines, apparaten die werden gebruikt om cinematografische films om te zetten in videobanden, waardoor de tentoonstelling van deze films op televisie en later de verspreiding van kopieën ervan op de binnenlandse markt werd vergemakkelijkt. In 1981 werd “Il Mistero di Oberwald”, geregisseerd door de Italiaanse filmmaker Michelangelo Antonioni, het eerste volledig videowerk dat commercieel werd uitgebracht in bioscopen over de hele wereld.

Vanaf de jaren negentig, met het toenemende gebruik van digitale technologie, zowel in bioscoop, televisie als video, werd het woord film steeds vaker gebruikt als synoniem voor audiovisueel product, ongeacht de ondersteuning voor opname of afronding. De Houaiss Dictionary (2001) definieert ‘film’ al als “cinematografisch werk opgenomen op film”, maar ook als “cinematografisch werk geregistreerd op elk medium”.